Agata Grześkiewicz - Jestem białą kartką (Je suis une feuille blanche)
____________________
( traduction et adaptation libre )
podeptaną i naddartą,
pełną śladów czarnych,
śladów Twoich słów.
Czuję, krew przyspiesza,
myśli wszystkie wiatr przemieszał,
chyba nie mam siły
szukać Ciebie znów.
mógł napisać mnie od nowa,
ale łatwiej było zmazać
resztę mnie.
W oczach ciemne plamy,
każdy oddech poszarpany,
chyba nie mam siły
znowu szukać Cię.
Idę w parze z czarną ciszą
chmury wciąż nade mną wiszą,
ale przecież już przetrwałam
tyle burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował
Anioł Stróż.
Jestem kartką białą,
pogniecioną i niecałą,
bo nie wyszedł Pisarzowi
pierwszy szkic.
Czuję, cichną drzewa,
blaknie ostry kolor nieba,
chyba nie mam siły,
chyba nie mam nic.
Idę w parze z ciszą czarną,
Bóg mnie oddał jej za darmo,
ale przecież już przetrwałam
tyle burz.
W dół schodami idę,
kocham, tęsknię, nienawidzę.
W sercu noszę tępy,
przerdzewiały nóż.
Idę w parze z czarną ciszą,
chmury wciąż nade mną wiszą,
nie wiem, ile jeszcze zdołam
przetrwać burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował
Anioł Stróż.
Piętro wyżej zrezygnował
Anioł Stróż.
Piétinée et légèrement déchirée,
plein de traces noires,
les traces de tes mots.
Je sens mon sang s'accélèrer,
Le vent a emmêlé toutes les pensées
Je n'ai sans doute pas la force pour
Te chercher à nouveau.
il aurait pu m'écrire à nouveau,
mais il était plus facile pour lui d'effacer
le reste de moi.
Des taches noires dans mes yeux,
chaque souffle est irrégulier ;
Je n'ai sans doute pas la force pour
Te chercher à nouveau.
Les nuages continuent à me surplomber,
mais j'ai déjà survécu
tant de tempêtes.
Je descends les escaliers,
Je ne sais pas où, je ne vois pas où.
A l'étage plus haut, un Ange gardien
a renoncé.
froissée et incomplète,
car le tout premier brouillon de l'Ecrivain
n'était pas abouti.
Je ressens les arbres se calmer,
et la couleur vive du ciel s'estompe ;
Je n'ai sans doute pas la force
Je n'ai sans doute rien.
Dieu m'y a livré gratuitement,
mais j'ai déjà survécu
tant de tempêtes.
Je descends les escaliers,
J'aime, je me languis, je déteste.
Dans mon cœur, je porte
Les nuages continuent à me surplomber,
mais j'ai déjà survécu
tant de tempêtes.
Je descends les escaliers pour aller,
Je ne sais pas où, je ne vois pas où.
A l'étage plus haut, un Ange gardien
a renoncé.
a renoncé.